(Ognjen Tomić: “LOVAC”, roman, “Svet knjige”, Beograd, Republika Srbija, 2016.)
Mladi pisac Ognjen Tomić na efektan je način uspeo izaći iz anonimnosti. Pojavom njegovog prvenca, knjige pripovedaka “APOLONOV JAUK” (2015.),on se snažno nametnuo probirljivoj, široj čitalačkoj publici, te izdvojio iz horskog pevanja...
Da ovaj autor i te kako ima šta novo reći i poručiti potvrđuje svojim neospornim talentom za lepu misao, deskripcije i stilizovanje teksta. Njegov je roman “LOVAC” lišen uobičajenih početničkih grešaka, svojstvenih mladim književnicima koji tek ovladavaju svojim zanatom stvaranja...
Roman se “otvara” poetskim tekstom koji nam otkriva intencije mladog pisca Ognjena Tomića. U tom je poetskom naslovu “Lovac”, prezentiran večni odnos, ranije i u Psalmima opevan, dvoje na suprotnim stranama. Ili-ili, bez mogućnosti da se ostane u sredini. Dakle, “LOVAC” je, formalno, podeljen u tri dela, verovatno radi lakšeg snalaženja u sižeu...
Fabula romana je veličanstveno razuđena i začuđujuće zrela. Dijalozi i monolozi deluju smisleno, produhovljeno, poput mladog vina. Kratke i duže rečenice izmenjuju ritam pripovedanja; kako kraće ubrzavaju, tako duže usporavaju celu priču. Ognjen Tomić u svom romanu – prvencu, koji se može čitati i kao filozofski traktat o pragrehu i zlu, raspravljajući o konfliktu Avelja i Kaina, mudro lamentira o vlasti.
Njegove se deskripcije mogu razume(va)ti još i kao rasprava o umetnosti, premda dosta aludiraju na sadašnje vreme, u kome razvijeni Nemci ne dozvoljavaju ulazak gladnim izbeglicama iz arapsko – muslimanskih zemalja gde besne ratovi, zaboravljajući na vreme vlastite bede i gladi!
Osim glavnih, susrećemo i defilovanje epizodnih protagonista u romanu “LOVAC”, kao što je slučaj u naslovu “Biblioteka”. Šarmantni su trenuci isprepletenosti fikcionalnog i stvarnosnog u romanu, kao i ono proživljeno u životu jednog mladog čoveka.
U romanu “LOVAC”, Ognjen Tomić nas uvodi u svoj svet misli, opservacija mitskog i stvarnosnog, muško – ženskih odnosa, stradanja, neizmerno lepih opisa koje nam otkrivaju mladog pisca koji obećava u budućnosti... Na kraju, treba napisati da je prisutnost eminentnog pisca Lomović Boška, u ulozi recenzenta, ovde zapažena, jer on (pro)ocenjuje roman kao “Sagu o vječnoj borbi između dobra i zla”. Stoga je i njegov tekst o proznom prvencu Ognjena Tomića uveliko afirmativan, s obzirom da mlade pisce svaki stariji kolega mora podržati. Sa nadom da će oplemeniti njihove nade, stremljenja i želje za daljim književnim radom.